25 marca 2024

Restrukturyzacja zobowiązań konsumenta szansą na zachowanie majątku

Uwagi ogólne

Prawo upadłościowe w art. 491(25) i n. przewiduje możliwość zawarcia układu
z wierzycielami przez dłużnika, będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, bez konieczności ogłaszania jego upadłości. Układ konsumencki stanowi alternatywę, pozwalającą na ochronę majątku, który stanowiłby masę upadłości, a więc podlegałby likwidacji.

Możliwość zawarcia układu z wierzycielami istnieje również w toku postępowania upadłościowego, jednakże niniejszy artykuł skupia się na układzie konsumenckim dłużnika, wobec którego nie ogłoszono upadłości.

Przebieg postępowania

Do złożenia wniosku o otwarcie postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli uprawniony jest dłużnik. Do wspomnianego postępowania skierować dłużnika, który złożył wniosek o ogłoszenie upadłości, może również sąd, chyba, że dłużnik nie wyraził na to zgody we wniosku o ogłoszenie upadłości.

Aby otwarcie postępowania było możliwe musi zostać spełniona przesłanka niewypłacalności (zob. Niewypłacalność i zagrożenie niewypłacalnością). Ponadto możliwości zarobkowe dłużnika oraz jego sytuacja zawodowa powinny wskazywać na zdolność do pokrywania kosztów postępowania o zawarcie układu oraz na możliwość zawarcia i wykonania układu. Elementem wniosku są wstępne propozycje układowe, określające sposoby restrukturyzacji wierzytelności. Ponadto musi on odpowiadać warunkom formalnym, o których mowa
w art. 491[2] ust. 4 p.u.

Jeżeli sąd postanowi o otwarciu postępowania o zawarcie układu, wyznacza nadzorcę sądowego spośród doradców restrukturyzacyjnych. Zadaniem nadzorcy sądowego jest sporządzenie w porozumieniu z dłużnikiem propozycji układowych, sporządzenie spisu wierzytelności, sporządzenie spisu wierzytelności spornych oraz zwołanie zgromadzenie wierzycieli w celu głosowania nad układem. Zgodnie z art. Art. 491[30] p.u. Nadzorca powinien wykonać te czynności w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia postanowienia o otwarciu postępowania.

Układ może dotyczyć wierzytelności osobistych powstałych przed otwarciem postępowania o zawarcie układu, a za zgodą wierzyciela, również wierzytelności zabezpieczonych rzeczowo. Układ konsumencki powinien zakładać jego wykonanie w okresie nie dłuższym niż 5 lat. Jednakże, gdy układem objęte są wierzytelności zabezpieczone rzeczowo na majątku dłużnika, układ, w części dotyczącej tych wierzytelności, może być zawarty również na dłuższy okres.

Zgromadzenie wierzycieli odbywa się później niż trzy miesiące od dnia otwarcia postępowania, a w przypadku postępowania toczącego się ze skierowania sądu – nie później niż cztery miesiące od dnia otwarcia postępowania. W przeciwnym wypadku postępowanie zostanie umorzone. Termin zgromadzenia wierzycieli ustala nadzorca sądowy w porozumieniu z dłużnikiem.

Zgromadzeniu wierzycieli przewodniczy nadzorca sądowy. Nie podlega ono nadzorowi sędziego-komisarza. Stanowi to odmienność w stosunku do większości zgromadzeń zwoływanych w toku postępowań restrukturyzacyjnych. Wymaganą do przyjęcia układu większość głosów wylicza się według zasad określonych w Prawie restrukturyzacyjnym.

W zależności od wyników głosowania nad układem, Nadzorca sądowy w terminie dwudziestu jeden dni od dnia zgromadzenia wierzycieli, przedstawia sądowi wniosek o zatwierdzenie układu albo o umorzenie postępowania.

Podsumowanie

Układ konsumencki jest rozwiązaniem pozwalającym na oddłużenie, bez jednoczesnej utraty majątku, który w przypadku postępowania upadłościowego trafiłby do masy upadłości. Co istotne, stopień zaspokojenia wierzycieli jest wyższy niż w przypadku upadłości konsumenckiej, która umożliwia często uzyskanie umorzenia znacznej części zobowiązań. Ponadto otwarcie postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli, jest możliwe tylko w przypadku dłużnika, którego sytuacja finansowa wskazuje na zdolność do pokrywania kosztów postępowania o zawarcie układu oraz na możliwość zawarcia i wykonania układu.

Ponieważ postępowanie jest bardzo krótkie – zgromadzenie wierzycieli musi się odbyć w ciągu 3 miesięcy od dnia otwarcia postępowania – kluczowe jest staranne złożenie przemyślanego wniosku, plan na postępowanie i kontakt z wierzycielami. Warto powierzyć swoją sprawę fachowej kancelarii, ponieważ niepowodzenie postępowania może skończyć się upadłością.







[u1]Tutaj myślałam żeby dać link do poprzedniego artykułu